Ik ben zo vrij aan te nemen dat de Iraanse zangeres niet echt meer een voorstelling behoeft, aangezien ze in de loop der tijden een oeuvre bijeen gezongen heeft, waar je alleen maar het diepste respect kunt voor hebben. Dit is namelijk een zangeres met een heel grote Z, die werkelijk alles aankan en va wie de stem noch min, noch meer dwingend is: als zij zingt, dan luister je, willen of niet. Dat is des te meer het geval op deze volledig a cappella opgenomen plaat, waarop de zangeres een aantal gedichten zelf van melodieën voorzag of zelfs helemaal zelf schreef, zoals dat het geval is voor de titelsong en voor “Come my Beloved”.

Wie de levensloop van de Vahdat-familie een beetje bekeken heeft, gaat er vanzelfsprekend van uit dat onderdrukking, vlucht, gemis, verlangen en verlatenheid thema’s zijn, die nogal vaak aan bod komen. Als je daar aan begint als Perzische, dan kom je als vanzelfsprekend terecht bij grote poëten als Rumi, van wie “In the Garden of the Soul” getoonzet wordt of Hafez, van wie het overbekende “O King of Goodness” een nogal overweldigende melodie opgekleefd krijgt.

De in 2010 overleden befaamde dichter Reza Saghaee komt aan bod met “A Girl from Lorestan”, een gedicht in het Lori, dat in nauwelijks zes regels het lot beschrijft van veel Perzische vrouwen, die meer nog dan de vechtende mannen, slachtoffer zijn van oorlog en repressie. Siavash Kasrai, notoir dissident en gelauwerd voor zijn “Arash de Boogschutter”, een verhaal dat elke rechtgeaarde Iraniër tot op vandaag meekrijgt in zijn opvoeding. Een tikkeltje dichter bij onze tijd leefde dichter en schilder Sohrab Sepehri, van wie een aantal zaken in Engelse vertaling te koop zijnen van wie Marjan hier Beyond Places” getoonzet heeft.

U merkt het wellicht al: dit is geen lichte kost, maar het is wel een plaat van immense schoonheid, waarvoor je tijd moet maken. Dit is echt zang waar je volop geconcentreerd naar moet luisteren en waarin je na enkele keren zodanig meegezogen wordt, dat je de indruk hebt te begrijpen waarover de liederen gaan, al begrijp je geen jota van de talen waarin gezongen wordt.

Muziek die zoiets teweeg kan brengen is schaars en wordt het best met tonnen respect behandeld, wat wil zeggen: alle activiteiten aan de kant, alle storende geluiden weren en vor de volle honderd procent opgaan in de zang van één van de sterkste stemmen die ik ooit mocht beluisteren. U moest zichzelf maar eens van een heerlijk cadeau voorzien en deze plaat tot de uwe maken. Dat geldt overigens voor zowat alles waas Marjan en zus Mahsa bij betrokken zijn.

(Dani Heyvaert)